بسم الله الرحمن الرحیم

سلام 

امام علی (علیه السلام) فرمود:

مَاأَکْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ

«چه قدر پند و عبرتها فراوان و پند پذیرى اندک است»

مقصود امام (ع) از عبرتها، جاى عبرت گرفتن است، در صدد سرزنش شنوندگان است که چرا پند نمى گیرند.

( . ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 668 و 669)

وچه زیبا می توان از تنها یک برگ بهار با این شعر محمود کیانوش که از سعدی نقل قول کرده عبرت گرفت:

سعدی شیرین سخن 

گفت به فصل بهار:

برگ درختان سبز 

با خط رخشان سبز

((هر ورقش دفتری است ، معرفت کردگار))

معرفت کردگار

دیدن این عالم است

زنده ی بیدار باش

چشم خریدار باش

خوب جهان را ببین

هر چه ببینی ، کم است

هر ورق سبز برگ

خط خدا را بخوان

زمزمه ی آفتاب

نغمه ی شیرین آب

نثر دل انگیز خاک

شعر هوا را بخوان

((برگ درختان سبز در نظر هوشیار))

آینه راز ماست

جلوه ی روی خداست

((هر ورقش دفتری است ، معرفت کردگار)).